II Szczecińskie Spotkania z Książką dla Dzieci i Młodzieży, czyli ewakuujcie się do Pleciugi!

Szczecin i Targi Książki raczej nie idą z sobą w parze.

Na szczęście, bo jeśli chodzi o książki jestem kompulsywnym maniakiem, który najpierw kupi, a dopiero potem pomyśli.

Na nic przy tym zdają się zabezpieczenia w postaci noszenia niewielkiej ilości gotówki w portfelu – wszak żyjemy w czasach, kiedy ilość bankomatów w przeliczeniu na jednego mieszkańca stopniowo przewyższa nawet liczbę aptek, a i obrót bezgotówkowy ma się coraz lepiej.

Niestety, dziś zaliczyłam spektakularną klęskę.

Wystarczyło, że pojechałam na Szczecińskie Spotkania z Książką dla Dzieci i Młodzieży, a w moim domowym budżecie pokazało się dno.

I myli się ten, kto sądzi, że jest ono efektem naciągnięcia na zakupy słabego rodzica przez bezwzględne dzieci. Przeciwnie, dzieci wyraziły łaskawe zainteresowanie jedną, no, może i drugą pozycją, po czym zgłosiły chęć odmeldowania z imprezy.

Na szczęście (choć w kontekście finansowym zdecydowanie na nieszczęście) ja wiem od nich lepiej i zdążyłam wcześniej zakupić małe co nieco.

Szczególnie cieszy mnie zakup książek z wydawnictwa Tako, tym bardziej że przemiły pan (pozdrawiamy!) udzielił nam bardzo przyjemnego rabatu, dorzucając dodatkowo w gratisie prawdziwą Skrzynkę Potworów, do której zamierzamy wrzucać wszystkie kolejne części ukazującej się właśnie serii (na razie ukazały się trzy i tyle też mamy).

Mam wrażenie, że to akurat wydawnictwo robi sobie sporą krzywdę, wydając książki tak ładnie i starannie. Cena ich pozycji automatycznie przez to rośnie, odstraszając wielu rodziców od zakupu (nie ukrywam: gdyby nie atrakcyjność dzisiejszej promocji i ja pewnie nadal nie byłabym w ich posiadaniu). Tymczasem naprawdę szkoda, bowiem o ile skandynawska literatura dla dzieci ma się u nas nadspodziewanie dobrze (w czym olbrzymia zasługa wydawnictwa Zakamarki, także obecnego dziś w Szczecinie), o tyle książki hiszpańskie są w zasadzie nieznane.

Sporo pieniędzy zostawiłam też na stoisku Eneduerabe, ale nie mogłam się oprzeć, zobaczywszy że przyjechali z wydanym wreszcie po polsku Gruffalo.

Wreszcie, skusiło mnie i Wydawnictwo Literatura, które pomału, pomału wyrasta na mojego lidera, jeśli chodzi o promowanie polskich autorów, którzy piszą dla młodych czytelników, nie traktując ich z góry. Ich niezaprzeczalnym atutem jest też doborowe (zazwyczaj) grono współpracujących ilustratorów.

Mam jednak do wydawnictwa spory żal o to, że tak słabo promuje wydany przez siebie zbiór wierszy współczesnych autorów, inspirowanych twórczością Juliana Tuwima, zatytułowany „Tuwimowo”. Gdyby nie dzisiejsze warsztaty, podczas których jedna z autorek, Barbara Stenka, czytała m.in. kilka wierszy z tej właśnie książeczki, nie wiem czy dowiedziałabym się o istnieniu takiej pozycji, a już po pobieżnym przejrzeniu wiem, że byłaby to wielka szkoda!

Dzisiejsze (i jutrzejsze, tu program) spotkania z pewnością nie odbyłyby się, gdyby nie zapał i zaangażowanie organizatorek – Moniki Wilczyńskiej i Jolanty Kowalak.

Dobrze, że są osoby, które chcą poświęcać swój czas i kierować swoją energię na takie właśnie przedsięwzięcia. Być może nie uczestniczą w nich tłumy, ale chyba już garstka zadowolonych stanowi wymierną rekompensatę za wysiłek.

Jeśli więc któryś z podlegających jutrzejszej ewakuacji szczecinian jeszcze nie wie, gdzie podziać się w czasie zagrożenia, zachęcam – idźcie do „Pleciugi”! Wasze dzieci, wnuki i pociotki będą Wam za to wdzięczne!