Zadania domowe trzecioklasistów, czyli 100 lat polskiej edukacji

W zamieszczonej w zbiorze „Baśnie nieudokumentowane” historii, zatytułowanej „Papiery rodu M.”, Krzysztof Kąkolewski opisuje znaleziska ze strychu jednego z domów w powiecie kieleckim, w Suchedniowie. Było tam mnóstwo różności: listy, książki, podręczniki, wszystko z końca XIX i początku XX wieku.

Wśród papierzysk znalazł się także podręcznik do algebry, z którego autor zacytował takie oto zadanie:

„Nauka algebry. Zadaczniki: Zadanie 10. W fabryce za tygodniową pracę 35 mężczyznom i 26 kobietom zapłacono 341 rb. Mężczyzna zarabia tygodniowo o 2 rb. więcej od kobiety. Ile zarabia tygodniowo mężczyzna, a ile kobieta? Ile rubli zaoszczędziłby fabrykant tygodniowo, gdyby zamiast 35 mężczyzn wziął do pracy 35 kobiet?”

Sądząc po tym, że w zadaniu mowa jest o rublach, można przyjąć, że pochodzi ono z podręcznika wydrukowanego przed I wojną światową.

Załóżmy więc, że był to rok 1914.

Jeśli ktoś uważa, że polskie dzieci 100 lat później uczą się z książek, w których mają bardziej postępowe zadania, jest w błędzie.

Moje ulubione wydawnictwo MAC Edukacja przygotowało bowiem dla trzecioklasistów zadania domowe na każdą okazję i dla każdego (niewykluczone, że i dla fabrykantów, ale jeszcze do nich nie doszliśmy).

Z okazji Dnia Babci dzieci mogą więc przeczytać fragment historyjki Grzegorza Kasdepke, traktujący o tym, że babcia upiekła urodzinowy tort, który nie dotrwał niestety w całości do uroczystości. Po twórczym i rozwijającym dokonaniu zakreślenia właściwych odpowiedzi w kratkach (zdaniem autorów podręcznika sprawdza się w ten sposób umiejętność czytania ze zrozumieniem), dzieci mogą przystąpić do rozwiązywania zadania opisowego. Polecenie brzmi:

Następnie czas na zadanie matematyczne, którego treść dotyczy m.in. tego, że babcia podzieliła morele (ciekawe czy zostało coś dla niej?).

Biedna babcia, pewnie sama nie umiałaby odpowiedzieć na pytanie o wagę poszczególnych porcji, na szczęście z pomocą przybieżą ośmio i dziewięciolatki. Proszę, myk, myk i obliczą biednej babci, co trzeba:

Oczywistym jest, że stosowne zadania zostały przygotowane i z okazji Dnia Dziadka.

Jest więc i fragment tekstu (z tej samej książki pana Kasdepke), który zaczyna się tak: „Dziadek Bartusia ma dwie życiowe pasje: jedną z nich jest żona, a drugą czytanie książek.”

Jasne.

Czy kogoś może więc zaskoczyć zamieszczone zaraz potem polecenie do zadania opisowego, takie o:

Albo zadanie matematyczne, o proszę:

W tym miejscu przydałoby się parę zdań tzw. puenty, ale obiecałam sobie, że nie będę używać na tym blogu brzydkich wyrazów.

W zamian mogę jednak zaproponować jeszcze parę innych zadań, jak znalazł do kolejnych wydań podręcznika (dla uniknięcia niejasności wyjaśniam, że poniższe propozycje są wyłącznie mojego autorstwa):

Zadania opisowe z języka polskiego:

Na Dzień Babci: „zapytaj babci w co była ubrana, gdy poznała dziadka. Opisz jej strój i narysuj go.”

Na Dzień Dziadka: „zapytaj dziadka o największą przygodę, jaką przeżył w życiu. Opisz ją (minimum cztery zdania)”.

Zadanie matematyczne:

„Ile minut drzemki uciął sobie dziadek po obiedzie, skoro wiadomo, że poszedł spać o 15.15, gdy babcia zaczęła zmywać. Babcia zmywała przez pół godziny, potem przez dwadzieścia minut cerowała dziadkowi skarpetki, po czym poszła do sklepu, by kupić dziadkowi piwo do kolacji. Droga do sklepu w dwie strony zajęła jej 40 minut. Dziadek obudził się po pięciu minutach od powrotu babci do domu.”

Zachęcam do przedstawiania w komentarzach własnych propozycji. Bez obaw, polscy wydawcy będą wykorzystywać tego rodzaju przykłady w podręcznikach dla dzieci jeszcze przez kolejnych 100 lat, więc na pewno wszystkie się przydadzą!

Grażyna Lech, Jolanta Faliszewska „Odkrywam siebie i świat”. Zadania domowe, klasa 3, część 5. Grupa Edukacyjna S.A., Kielce 2011.